Wymagające treści
współczesnej nam sztuki
Są tak trudne, że trzeba
gruntownej nauki!
Aby nabrać ogłady
widz niedouczony,
Postanowił się kształcić.
W trybie przyspieszonym.
By uzupełnić braki,
Wziął się do czytania,
Badając treści sztuki
oraz wymagania.
I cóż się okazało?
Otóż treści owe,
To od jakiegoś czasu
treści żołądkowe!
Co stanowi treść sztuki?
Widz doznał olśnienia!
Jest to produkt końcowy
procesu trawienia!
Właśnie dlatego można
dostać skrętu jelit
w starciu z dokonaniami
artystycznych elit!
Cloaca
Cloaca to instalacja do produkcji ekskrementów. Autor: Belg Wim Delvoye.
Pierwszy pokaz maszyny typu Cloaca odbył się w roku 2000 w Muzeum Sztuki Współczesnej w Antwerpii. Do pokazu zaproszono kucharzy, którzy dwa razy dziennie podawali maszynie wykwintne dania. Po przetrawieniu „posiłku” (w specjalnych mechanizmach w wyniku skomplikowanego procesu technologicznego symulującego pracę ludzkiego systemu trawiennego, ze sztucznymi jelitami do których wprowadzono kwasy, enzymy i bakterie trawienne) na drugim końcu maszyny pojawiał się kał. Aby uzyskać taki efekt „artysta” długo pracował z naukowcami.
Istnieje kilka instalacji typu Cloaca. Oryginalny zestaw składa się z serii szklanych kontenerów ustawionych na długim stole. Nowsze modele są o wiele krótsze i „trawią” jedzenie w czeluściach szeregu maszyn przypominających kształtem pralki.
Logo i inne symbole używane w tejże „kloace” są parodią logo firm takich jak Coca-Cola, Ford, Mr. Clean, Chanel. Kał produkowany przez maszyny typu Cloaca jest pakowany próżniowo i sprzedawany koneserom sztuki współczesnej w półprzeźroczystych pudełkach.
Za tę pracę artysta otrzymał nagrodę na wystawie Ars Electronica (2007).
(Źródło: Wikipedia)
Obrazek wyróżniający: Gazeta Wyborcza
