Czemu się mówi
o „naszej erze”?
Czy ktoś pamięta,
skąd się to bierze?

Czy już całkiem zapomniał
zabiegany świat
na czym właściwie polega
nasza rachuba lat?

Zwykle
gdy się na świecie
coś ważnego zdarza
może stać się początkiem
nowego kalendarza.

Kiedyś czas się liczyło,
jeśli ktoś zapyta,
od założenia Rzymu,
ab Urbe condita.

A potem Ktoś bardzo ważny
przyszedł na ten świat.
Tak ważny, że zmienił kalendarz
i całą rachubę lat…

Przecież
„przed naszą erą”
„naszej ery”
znaczy to
„przed narodzeniem Chrystusa”
albo po…

Czyż nie upływa z wolna
życie każdego człowieka?

Tempus fugit, aeternitas manet…
Czas ucieka wieczność czeka…

Na użytek braci szkolnej i studenckiej

Obrazek wyróżniający przedstawia zegar słoneczny, który znajduje się od strony południowej, na ścianie kościoła w Wadowicach. Karol Wojtyła widział ten zegar z okna swego wadowickiego domu.

Mamy rok 2019. Niemniej jednak, trzeba wiedzieć, że  na świecie są różne kalendarze. Dla wyznawców judaizmu jest teraz rok 5779/5780. W kalendarzu żydowskim rachuba lat zaczyna się od stworzenia świata. Dla wyznawców islamu, jest to rok 1440 (licząc od roku 622 – podróż proroka Mahometa z Mekki do Medyny). Według kalendarza hinduskiego jest rok 2066, a w kalendarzu buddyjskim – rok 2558.

Już w starożytności odmierzano upływ czasu: dni, miesiące i lata. Pierwsze kalendarze sporządzano w oparciu o naturalne zjawiska przyrody: wschody  i zachody słońca (dzień i noc), fazy księżyca (tydzień i miesiąc), zmiany w przyrodzie – rok (wiosna, lato, jesień, zima).

Siedmiodniowy tydzień odpowiada jednej fazie księżyca.

księżyc

Sprawdzian dla dużych i małych: czy potraficie nazwać fazy księżyca? Jeśli nie, z pewnością warto się tego nauczyć.
Rok – to czas, w którym Ziemia okrąża słońce.
Niektóre kalendarze opierały się na cyklu dekady, czyli 10 dni: kalendarz republikański z czasów rewolucji francuskiej, starożytny kalendarz egipski, chiński, grecki…
W starożytnym Rzymie liczono czas „ab urbe condita” (a.u.c.), czyli „od założenia miasta” – ma się rozumieć – od założenia miasta Rzymu.

Juliusz Cezar dokonał reformy kalendarza (45 p.n.Ch.) wprowadzając kalendarz juliański, który został przyjęty przez Kościół na soborze w Nicei (A.D. 325). Do dziś obowiązuje w liturgii prawosławnej.
Kalendarz juliański był niezbyt dokładny. Z upływem wieków nawarstwiał się pewien błąd, który sprawiał, że coraz bardziej przesuwała się data Wielkanocy. W XVI wieku Wielkanoc przypadała praktycznie w lecie…
W 1582 roku Papież Grzegorz XIII ogłosił bullę „Inter Gravissimas”, która zreformowała kalendarz. Kalendarzem gregoriańskim posługujemy się do dziś. Jest to kalendarz powszechnie używany w całym świecie. Różnica między kalendarzem juliańskim i gregoriańskim wynosi około 14 dni.

System numerowania lat A.D. (Anno Domini, Roku Pańskiego  wprowadził wczesnochrześcijański teolog, Dionisius Exiguus (Dionizjusz Mały) który wyliczył datę narodzin Jezusa: rok 754 a.u.c.  Od pewnego czasu używa się powszechnie zwrotów  „przed naszą erą” (p.n.e.), „naszej ery” (n.e.). Dlaczego? Warto wiedzieć.
Cóż… W języku angielskim nadal mówi się BC (before Christ) i AD – Anno Domini, czyli „przed Chrystusem” i „Roku Pańskiego”.

Przed wojną w Polsce mówiło się „przed narodzeniem Chrystusa” i „po narodzeniu Chrystusa”. Taka rachuba czasu nie przystawała do powojennych realiów Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, zatem wszędzie narzucone zostało stosowanie wyrażeń „przed naszą erą” i „naszej ery” – z pominięciem przełomowego wydarzenia, rozdzielającego obie „ery”, czyli NARODZENIA CHRYSTUSA.

Krótko mówiąc „przed naszą erą” i „naszej ery” to pozostałość komunistycznej walki z religią.

Walka z religią chrześcijańską wcale się nie skończyła.

W 2010 Unia Europejska wydała kalendarz dla uczniów, w którym widnieją święta różnych religii – z wyjątkiem świąt chrześcijańskich: Bożego Narodzenia i Wielkanocy.

Wywołało to oburzenie wielu Europejczyków. Zapowiedziano zatem, że kolejne edycje kalendarza nie będą wspominały żadnych świąt religijnych. (Jak równość, to równość – lepiej nie wspominać o żadnych świętach, niż wspomnieć o Bożym Narodzeniu).

We Francji i w Belgii mówi się zatem o „świętach końca roku”. Ponadto szopki bożonarodzeniowe nie mogą mieć charakteru religijnego.

W Paray-le-Monial, mieście w którym miało miejsce objawienie Serca Jezusowego, sąd nakazał usunąć miniaturową szopkę bożonarodzeniową, która znajdowała się w budynku merostwa:

Na koniec ciekawostka językowa: Miesiąc wiąże się z obrotem Księżyca dookoła Ziemi.

Właśnie dlatego inna nazwa Księżyca, to „Miesiąc”.

„Już miesiąc wzeszedł psy się uśpiły… ”  – pamiętacie?

Słowa – Franciszek Karpiński. Muzyka – Fryderyk Szopen.

🙂